Żurawinę tak jak i większość roślin owocujących nie wysiewa się z nasion tylko nasadza w postaci wyrośniętych już sadzonek. Chodzi tu o pełne i przewidywalne przekazanie pożądanych cech, które w przypadku wysiewania z nasion mogą być przypadkowe. Sadzonki żurawiny jako że są rozmnażane wegetatywnie, są wierną kopią rośliny matecznej, a przez to będą w pełni odzwierciedlały jej cechy.
Żurawina wielkoowocowa ma specyficzne wymagania co do stanowiska. Jest 
rośliną światłolubną, preferującą podłoże próchnicze, wilgotne i kwaśne (pH 3,2 – 4,5 ).
Chcąc uprawiać żurawinę w ogrodzie można łatwo wykonać „mini żurawinisko” :
1. Wykopujemy warstwę ziemi na głębokość około 15 – 20 cm
2. Zagłębienie wypełniamy mieszanką kwaśnego torfu i piasku ( 2 części torfu, 1 część piasku )
3. Sadzimy sadzonki żurawiny w rozstawie 20 x 20 cm
4. Pokrywamy całą uprawę 2-3 cm warstwą piasku
Sciółkowanie piaskiem jest niezwykle istotnym zabiegiem w uprawie żurawiny wielkoowocowej: ogranicza zachwaszczenie, ułatwia utrzymanie wilgotności gleby, powstrzymuje rozwój szkodników oraz umożliwia łatwiejsze ukorzenianie się pędów rozłogowych.
Sciółowanie należy powtarzać co kilka lat, uważając aby piasek nie zawierał wapnia, ponieważ mogło by to prowadzić do odkwaszenia gleby.
Kolejnym istotnym elementem uprawy żurawiny jest nawadnianie. Żurawina wielkoowocowa nie lubi suszy – w okresie kwitnienia może dochodzić do zasychania kwiatów i pąków, a w okresie owocowania do opadania owoców. Utrzymywanie prawidłowej wilgotności podłoża jest zwłaszcza istotne w pierwszym roku uprawy, ponieważ system korzeniowy jest wtedy stosunkowo słabo rozwinięty. Gleba powinna być wilgotna, ale stanowczo należy unikać jej przelana.
O ile w stanie naturalnym żurawina występuje na terenach ubogich w składniki odżywcze, o tyle w uprawie wymaga niewielkiego nawożenia w celu przyspieszenia wzrostu pędów, produkcyjności roślin oraz owocowania.
Nawożenie azotowe powinno się przeprowadzać wczesną wiosną (aby 
pobudzić wzrost pędów żurawiny) oraz w czerwcu (w czasie zawiązywania owoców). Jako nawóz azotowy najlepiej stosować siarczan amonu, który poza wnoszeniem do gleby azotu także ją zakwasza. Gdy na wiosnę wzrost roślin będzie silny możemy odstąpić od nawożenia ponieważ przenawożenie azotem może być gorsze w skutkach niż jego niedobór.
Nawozy potasowe i fosforowe powinny być rozsiewane jesienią, gdy krzewy żurawiny są suche. Znaczącym ułatwieniem suplementacji nawozów będzie stosowanie wieloskładnikowych nawozów do borówki wysokiej.
Kolejnym istotnym w uprawie żurawiny zabiegiem jest wczesnowiosenne przycinanie nadmiernie wyrośniętych pędów. Zbyt duże zagęszczenie pędów rozłogowych wpływa na spadek ilości pędów owoconośnych i mniejsze plonowanie.
Zapraszam do zapoznania się z naszą ofertą sadzonek żurawiny wielkoowocowej