Żurawina – sadzonki, uprawa, właściwości.
Specjalistyczna szkółka żurawiny wielkoowocowej
Wczesna odmiana żurawiny, plenna. Owoce średnie do dużych, wydłużone, o wyjątkowo intensywnym ciemnym wybarwieniu. Miąższ umiarkowanie zwarty. Wyselekcjonowana z dzikich krzewów żurawiny wielkoowocowej w 1900 roku w stanie Wisconsin. Charakteryzuje się dość krótkimi pędami owoconośnymi co może utrudniać mechaniczny zbiór, ale nie ma większego wpływu na zbiór ręczny. Z naszych doświadczeń wynika, że dobrze radzi sobie z wiosennymi przymrozkami.
Średnio późno dojrzewająca odmiana żurawiny wielkoowocowej o dużej produktywności. Owoce bardzo duże, o kolorze głębokiej czerwieni i twardym miąższu. Dobrze się przechowuje, jest stosunkowo oporna na choroby i dobrze znosi mrozy. Powstała w 1939 roku jako krzyżówka odmian McFarlin oraz Potter. Jest jedna z najpopularniejszych odmian w Stanach zjednoczonych.
Późno dojrzewająca odmiana żurawiny wielkoowocowej, stosunkowo odporna na przymrozki. Owoce średniej wielkości, owalne, dobrze wybarwione o chrupkim miąższu. Odmiana szczególnie ceniona za wybitną zdolność do przechowywania oraz przydatną w przetwórstwie wysoką zawartość pektyn. Wytwarza dużą ilość pędów owoconośnych. Wyselekcjonowana w 1843 w Massachusetts z dziko rosnących roślin.
Prawdopodobnie najbardziej popularna w Polsce odmiana żurawiny wielkoowocowej. Jest plenna, późno dojrzewająca. Owoce bardzo duże, ciemno wybarwione, dobrze się przechowują. Miąższ zwarty, ceniony w przetwórstwie. Odmiana powstała w 1930 roku poprzez skrzyżowanie odmian żurawiny Prolific oraz McFarlin.
Średnio późna odmiana żurawiny wielkoowocowej. Rośnie bardzo energicznie. Owoce średnie do dużych, ładnie wybarwione, twarde, miąższ delikatny o świetnym smaku. Ceniona w handlu w stanie świeżym. Została wyselekcjonowana w 1874 roku spośród dziko rosnących krzewów żurawiny wielkoowocowej w stanie Massachusetts.
